Dialog o losie i duszy
Stanisław Vincenz (1888—1971)
QUAKENBRÜCK (NIEMCY)
O WYSTAWIE
W kwietniu 1946 r. Vincenzowie opuścili Węgry, poddane Sowietom. Przez Bratysławę, Wiedeń i Salzburg nielegalnie dotarli w połowie czerwca do Quakenbrück w Niemczech, gdzie stacjonowała polska jednostka wojskowa, w której służył ich syn Andrzej. Tu założyli wojskowe mundury, aby ułatwić wyrobienie nowych dokumentów.
Lena Vincenz przez Szwajcarię przedostała się do Londynu, żeby zamieszkać ze Stanisławem Aleksandrem. Zmarła w 1952 roku.
Okolice Quakenbrück, 1946
Stanisław Vincenz z rodziną w Quakenbrück, 1946
Lena Vincenz z rodziną i przyjaciółmi syna, Londyn, 1952
Irena Vincenz, Quakenbrück, 1946
Andrzej Vincenz na grobie Leny, Londyn, po 1952
Właściwie nie miałbym gustu stąpić nogą na ziemi Słobody, Kołomyi, Sta-nisławowa czy Lwowa. Wszędzie śmierć, to mniejsza, ale wszędzie podeptanie człowieczeństwa i bezsens tych niezliczonych śmierci, a przez to i życia. Jakiegoż wysiłku potrzeba i jakich ofiar, jakich przysiąg i ich dotrzymania, aby świat odzyskał sens, który jest nadal, ale który zdeptano tak bezbożnie, jak tylko człowiek potrafi.
(Stanisław Vincenz, list do Gustawa Goldberga, 1948)