Dialog o losie i duszy
Stanisław Vincenz (1888—1971)
GRENOBLE – LA COMBE (FRANCJA)
O WYSTAWIE
W 1947 r. Vincenzowie trafili do południowej Francji i zamieszkali w Uriage-les-Bains, a po dwóch latach przeprowadzili się do Grenoble. Na lato przenosili się z miasta na wieś do La Combe de Lancey. Początkowo wynajmowali pokój, później ich syn Andrzej kupił stary wiejski dom. To w nim Vincenzowie na powrót poczuli się ludźmi wolnymi.
Stanisław Vincenz z Ireną i Barbarą oraz siostrą Marią, bratem Kazimierzem i bratową Halszką, Grenoble, 1952
Stanisław Vincenz w Grenoble, 1947
Stanisław Vincenz w Grenoble, ok. 1961
Był człowiekiem gór, na wygnaniu w Delfinacie, z dala od ojczystych Karpat. Był człowie- kiem spacerów, wspinaczki, tańca. Kiedy go poznałam, był już niemłody i zapewne powolniejszy w ruchach niż dawniej. Lecz nieraz znikał wieczorami na długie godziny i gnał łożyskami górskich potoków w okolicy Grenoble. Był przyjacielem. Goście przychodzili nie tylko z wioski, zjawiali się zewsząd, z całkiem daleka. Czasem nie było w domu nic prócz mamałygi. Dzieliło się tę mamałygę i zjadało ze smakiem.
(Jeanne Hersch, O Stanisławie Vincenzie, 1971)
Dom w La Combe, 1959
Irena i Stanisław Vincenzowie w La Combe, 1959
Stanisław Vincenz ze szwajcarskimi przyjaciółmi, La Combe, 1958